ناسا اعلام كرد
هشدار کاهش منابع آب شیرین در زمین
گل پیچ: اصفهان برمبنای تازه ترین مطالعات سازمان فضایی ناسا، قاره های زمین وارد دوره ای بلندمدت از خشکی و کم آبی شده اند. یکی از چالش های پیش رو این است که در آینده سطح آب های شیرین زمین بیشتر می شود یا همچنان رو به کاهش خواهد داد.
به نقل از ناسا، برمبنای تازه ترین مطالعات با بهره گیری از ماهواره های ناسا و مرکز هوافضای آلمان (DLR)، انگار قاره های زمین وارد دوره ای بلندمدت از خشکی و کم آبی شده باشند. این مطالعات که بتازگی در نشریه Surveys in Geophysics انتشار یافته است، نشان میدهد که از سال ۲۰۱۴ به بعد، میزان آب های شیرین در سطح زمین کاهش شدیدی داشته و از آن زمان تا حالا به سطح قبلی بازنگشته است.
کاهش گسترده منابع آب شیرین
بر اساس داده های ماهواره ای، میزان متوسط ذخایر آب شیرین روی زمین، شامل آب های سطحی مانند دریاچه ها و رودخانه ها و همین طور منابع آب زیرزمینی، از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به طور متوسط ۱۲۰۰ کیلومتر مکعب کمتر از میانگین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴ بوده است. دکتر Matthew Rodell، هیدرولوژیست در مرکز فضایی گادرد ناسا (Goddard Space)، بیان کرده که این مقدار برابر با دو و نیم برابر حجم دریاچه ایری (Erie) در آمریکای شمالی است.
چرخه ای خطرناک از تخلیه منابع
در دوره های خشکسالی، همراه با گسترش کشاورزی مبتنی بر آبیاری، فشار بر منابع آب زیرزمینی بالا رفته است. کاهش بارش باران و برف، بازسازی طبیعی این منابع را دشوارتر کرده و چرخه ای خطرناک از کاهش آب شیرین ایجاد کرده است. این روند می تواند تأثیرات گسترده ای بر جوامع کشاورزی، بهداشت عمومی و امنیت غذایی داشته باشد. گزارش سال ۲۰۲۴ سازمان ملل متحد درباره ی تنش آبی هشدار می دهد که کمبود منابع آب ممکنست موجب بروز فقر، درگیری های محلی و افزایش ریسک بیماریها در جوامع وابسته به منابع آلوده شود.
نقش ماهواره های GRACE در این تحقیقات
برای شناسایی این کاهش جهانی، دانشمندان از داده های ماهواره های GRACE بهره برده اند. این ماهواره ها تغییرات جاذبه زمین را اندازه گیری کرده و تغییرات جرم آب را روی و زیر سطح زمین شناسایی می کنند. GRACE که از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۷ فعال بود و بعدها با نسخه GRACE-FO در سال ۲۰۱۸ جایگزین شد، نخستین ابزارهایی بودند که امکان بررسی تغییرات آب شیرین در مقیاس جهانی را با دقت بالا فراهم کردند.
خشکسالی های شدید و نتایج ال نینو(El Nino)
این کاهش ناگهانی آب شیرین در سال ۲۰۱۴ با خشکسالی شدید در برزیل شروع شد و بدنبال آن، خشکسالی های گسترده ای در استرالیا، آفریقا، آمریکای شمالی و جنوبی، و اروپا رخ داد. پدیده ال نینو بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ نیز با افزایش دمای اقیانوس آرام، الگوهای بارش را در سرتاسر جهان مختل کرد. حتی بعد از پایان این دوره، میزان آب های شیرین به سطح قبلی بازنگشت. بر طبق این مطالعه، از سال ۲۰۱۵ به بعد، ۱۳ مورد از ۳۰ خشکسالی شدید جهان توسط ماهواره های GRACE ثبت شده اند.
تاثیر تغییرات اقلیمی
دکتر Michael Bosilovich، هواشناس مرکز گادرد ناسا، توضیح می دهد که تغییرات اقلیمی سبب شده اند جو زمین آب بیشتری را به صورت بخار نگه دارد و در نتیجه الگوهای بارندگی به شدت نامنظم شوند. با افزایش دما، تبخیر آب از سطح زمین بیشتر شده و ظرفیت جو برای نگه داشتن بخار آب بالا رفته است. این روند منجر به خشکسالی های طولانی تر و بارش های شدیدتر شده است که توانایی خاک برای جذب آب را کم می کند. این پژوهشگر معتقد می باشد هنگامی که بارش شدید رخ می دهد، آب بجای نفوذ به خاک و تغذیه منابع زیرزمینی، روانه رودخانه ها و دریاها می شود.
آینده ای مبهم و نقش مدیریت پایدار منابع آب
یکی از چالش های پیش رو این است که آیا سطح آب های شیرین می تواند به حالت پیش از ۲۰۱۵ بازگردد یا همچنان رو به کاهش خواهد داد. Matthew Rodell اشاره می کند که ۹ سال از گرم ترین سال ها با کاهش آب شیرین در سیاره زمین همراه بوده است و این همزمانی نمی تواند تصادفی باشد. او هشدار می دهد که این روند می تواند نشانه ای از شرایط آینده زمین باشد.
این نقشه سال هایی را نشان میدهد که ذخیره آب سطحی زمین به پایین ترین میزان خود در ۲۲ سال قبل رسید
منبع: گل پیچ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب