بیابان زایی نگران كننده در ایران
گل پیچ: بیابان زایی یكی از مهم ترین معضلات زیست محیطی كشور است كه در خلال سال های اخیر به علت فعالیت های انسانی و تغییرات اقلیمی به ابعاد نگران كننده ای رسیده است. ایران ۱.۲ درصد از خشكی های جهان و ۳.۰۸ درصد مناطق بیابانی جهان را در خود جای داده است. حدود ۶۱ درصد از مساحت كشور در اقلیم خشك و فراخشك قرار دارد كه ۳.۱ برابر درصد جهانی (۱۹.۶ درصد) است.
به گزارش گل پیچ به نقل از ایسنا، به موازات تخریب منابع طبیعی ناشی از افزایش نیازها بدون توجه به محدودیت های سرزمین، ظرفیت نگهداشت این مناطق برای تامین نیازها به شدت تنزل خواهد نمود كه در صورت عدم اتخاذ سیاست ها و برنامه های مناسب جمعیتی، این فرآیند می تواند به از هم گسیختگی اجتماعی و عدم تامین نیازهای غذایی منتهی شود. پناهندگان زیست محیطی متاثر از عدم تعادل رابطه بین جمعیت و منابع است و به گسترش حاشیه نشینی منجر می شود؛ پدیده ای كه هم اكنون در خیلی از كشورها همچون ایران مشهود است.
بیابان زایی نگران كننده در ایران
بیابان زایی یكی از مهم ترین معضلات زیست محیطی كشور است كه در خلال سال های اخیر به علت فعالیت های انسانی و تغییرات اقلیمی به ابعاد نگران كننده ای رسیده است. ایران ۱.۲ درصد از خشكی های جهان و ۳.۰۸ درصد مناطق بیابانی جهان را در خود جای داده است. حدود ۶۱ درصد از مساحت كشور در اقلیم خشك و فراخشك قرار دارد كه ۳.۱ برابر درصد جهانی (۱۹.۶ درصد) است.
اگرچه ۳۲.۵ میلیون هكتار از اراضی كشور در وضعیت بیابانی قرار دارد، اما در تقسیم بندی های اكوسیستمی، ۴۳.۷ میلیون هكتار آن در زمره اكوسیستم بیابانی است. حدود ۲۰ میلیون هكتار از اكوسیستم بیابان تحت تاثیر فرسایش بادی است. از این سطح ۶.۴ میلیون هكتار در محدوده كانون های بحرانی قرار دارد كه در ۱۸۲ منطقه، ۹۷ شهرستان و ۱۸ استان كشور پراكنده است.
بیش از ۲۰ درصد مساحت كشور را اراضی بیابانی تشكیل می دهد
چنین شرایطی سبب شده كه بیش از ۲۰ درصد مساحت كشور را اراضی بیابانی تشكیل دهند. هم اكنون سرانه بیابان در كشور ۰.۵ هكتار است، در حالیكه سرانه جهانی آن ۰.۲۲ هكتار است.
در مناطق خشك و فراخشك ایران با عنایت به شرایط اقلیمی همینطور عوامل انسانی از قبیل افزایش جمعیت، چرای مفرط، برداشت بی رویه از سفره های آب زیرزمینی، آلودگی آب های زیرزمینی با استفاده از پساب های صنعتی، شهری و كشاورزی، تغییر كاربری اراضی، مدیریت نامناسب مراتع و مدیریت غیراصولی اراضی كشاورزی، پدیده بیابان زایی رشد فزاینده ای دارد.
بر اساس كتاب تحولات جمعیت در ایران یكی از اهداف سیاست های كلی جمعیت، بازتوزیع فضایی و جغرافیایی جمعیت، متناسب با ظرفیت زیستی با تاكید بر تامین آب با هدف توزیع متعادل و كاهش فشار جمعیتی است. بر مبنای آمار و اطلاعات موجود، وضعیت شرایط اقلیمی در ایران نه تنها شرایط مناسبی ندارد بلكه در بعضی از زمینه ها همچون منابع آبی و میزان استفاده از منابع طبیعی، در شرایط بحرانی قرار گرفته است. توجه به استفاده بهینه از منابع و پیشگیری از استفاده از بی رویه این منابع بایستی در فهرست اولویت های برنامه توسعه سیاست های جمعیتی قرار گیرند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب